Son Çığlık 

Yalnızlık rüzgârında savrulurken,

Sesim yankısız, yıldızsız bir gece. 

Dertler kalbimde kurşun misali ağır,

Her nefeste yeniden kırılır içimde.

Bir yol ararım, çıkmaz sokaklara, 

 Gözlerim hep uzaklarda bir bahar. 

 Ama kış yorganını çekmiş üstüme, 

 Hayat her adımda daha da azar.

Ne bir dost eli dokunur omzuma, 

 Ne de umut bir mum gibi yanar. 

 Sonsuz bir derinlikte boğulmuşum, 

 Bu kalp, bir mezar taşı kadar ıssız.

        yazar: gizli