Bilinmez yol

 Bir yol var, bilinmezliğe uzanan,

Adımları taşıyan gölgesiz bir rüzgâr.

Ne geceyi bilen, ne de gündüzü tanıyan,

Sonsuz bir suskunluk, dalgalanır yüreğimde.

Toprak kızıl, gökyüzü kör,

Görmedi kimse bu renkleri daha önce.

Bir yıldız doğar, adı konmamış,

Ve kaybolur, hatırlanmaz, zamansız.

Hangi yana dönsem, bir çığlık sessiz,

Sır dolu bir deniz, saklar kıyılarında.

Ama o ufuk, anlatır bin yılın masalını,

Ve her kelimesi, bir sır gibi saklıdır.

Sonunda kalemim bulur kendi yolunu,

Yazmadığı hiçbir kağıdın sınırında.

Bu satırlar, neye dokunur bilinmez,

Ama her harfi, sadece size ait.

                                 yazar: gizli